Ssanggyesa Temple

Świątynia buddyjska położona na południowym stoku Jirisan, założona w 722 r. jako Okcheonsa przez dwóch mnichów Sambeop i Daebi. W IX wieku rozbudowana przez mnicha Jingam, który zmienił nazwę na Ssanggyesa.
Jingam uznany został za twórcę Beompae - koreański styl muzyki buddyjskiej.
Wiele z najstarszych i najbardziej znanych świątyń położonych jest wysoko w górach, inne zlokalizowane są na obrzeżach miejskich, gdzie regularnie odwiedzane są przez świeckich buddystów. Koreańskie świątynie na pierwszy rzut oka wydają się wszystkie takie same, jednak każda z nich jest niepowtarzalna. Wpływ lokalizacji i czasów kiedy zostały zbudowane a także celów dla których są wykorzystywane różni je od siebie.
Wspólne cechy to usytuowanie w miejscach spokojnych, miejscach  które powinny być źródłem inspiracji na drodze duchowej.
Budynki budowano z drewna, bez użycia gwoździ.. Charakterystyczne dachy - na krawędziach zakręcone, pokryte ciężkimi dachówkami. Szczególne znaczenie przypisywano kamieniom. Stupy, pagody, granitowe latarnie, pojemniki na  wodę źródlaną i strome schody prowadzące do holu głównego budowano z kamienia. Wszechobecny moktak - instrument mnichów,drewniane różance stosowane w celu koncentracji. Świątynie malowane stylem tanchong - kolor czerwony i niebieski, skomplikowane wzory.  Obrazy buddyjskie-nie tylko piękne ale również pełne symboli.
Na zewnętrznych końcach głównych budynków trzy koła - oznaczające niebo, ziemię i ludzi. Trzy ważne rzeczy, które Tangun  (mitologiczny założyciel Korei)  przyniósł ze sobą na ziemię. Reprezentują Buddę, jego nauki i społeczność buddyjską. Lotosy na buddyjskich malowidłach - wyrastają z błota (niewiedzy), aby stać się pięknym czystym kwiatem (oświecenie). Ryby - często malowane na głównym gmachu Buddy - symbol wysiłku,cechy niezbędnej do osiągnięcia oświecenia. Ryby podobno nigdy nie zamykają oczu. Swastyki - to starożytny buddyjski symbol pokoju, harmonii, szczęścia. Do większości większych świątyń prowadzą trzy bramy, za nimi szeroki otwarty dziedziniec, który ma trzy charakterystyczne elementy: pagoda - pierwotna nazwa stupa, typ budowli sakralnej, symbol świadomości, życia doskonałego, oświecenia.
Pawilon z dzwonem, czasami wspólnie z bębnem - głosi Dharmy. W głównej świątyni najczęściej spotkać można obraz Buddy, w mniejszych obrazy ze scenami z życia Buddy, obrazy bodhisattwów - osób w drodze do nirwany. Na końcu kompleksu budynki służące mnichom i mniszkom do codziennego życia a wszystko wkomponowane w przyrodę. Góry, doliny, często rzeka, potok, mostki.

Więcej zdjęć...