Ogród Yu Yuan Szanghaj

Yu Yuan jest uroczym klasycznym chińskim ogrodem. Yu Yuan - nazwa ta oznacza Ogród Spokoju i Wytchnienia. Stworzony w latach 1559-1577r przez lokalnego urzędnika jako prywatna posiadłość dla jego ojca. Jest labiryntem pawilonów z dynastii Ming, staranie wykonanych ogródków skalnych, mostków Lukowych i stawów ze złotymi rybkami a całość otacza falisty mur przedstawiający smoki. Na terenie ogrodu znajduje się około 30 pawilonów.  Najokazalsze to Pawilon z Widokiem na Wielki Skalnik, dwupiętrowa wieża służąca za wejście do ogrodu skalnego, Pawilon Zwiastujący Wiosnę, Pawilon Nefrytowego Przepychu.
Więcej zdjęć...

Szanghaj-stare miasto

Szanghaj - największe miasto Chin - jako stolica gospodarcza, handlowa i finansowa stanowi serce Chin i klucz do przeszłości. Z powodu kłopotów w uzyskaniu wizy służbowej spędziliśmy w Szanghaju pięć dni. Spacer po chaotycznej chińskiej starówce daje okazję do odkrycia historycznych skarbów - herbaciarni - uosabiających stare Chiny, typowych klasycznych ogrodów, nadal czynnych świątyń i zabytkowych pagód.  Sławna herbaciarnia Xuxin Ting - miejsce to uchodzi za pierwowzór rysunku umieszczonego na słynnej zastawie stołowej Niebieska Wierzba. Dwupiętrowy pawilon z podniesionym okapem z czarnych dachówek jest oazą spokoju, do którego warto udać się na filiżankę herbaty.
Więcej zdjęć...

Chińskie lwy

Lew chiński-zwany psem Fo-według wierzeń chińskich był symbolem dostojeństwa i potęgi, ochraniał przed złymi mocami i duchami. Po raz pierwszy pojawił się w kulturze chińskiej w czasach dynastii Han. Pojawienie się psa Fo nastąpiło pod wpływem buddyzmu, w którym lew był symbolem świętości. W tym czasie lew na terytorium Chin nie występował, więc pierwsze jego rzeźby powstały na wzór psa. Najczęściej przedstawiana jest para rzeźb wyobrażająca lwa i lwicę. Lwica trzyma pod łapą szczenie a samiec piłkę. We współczesnych Chinach pies Fo jest wykorzystywany w celach komercyjnych, ustawia się jego rzeźby przed hotelami, restauracjami.

Kaczka po pekińsku

Słynna kaczka po pekińsku pochodzi sprzed 600 lat, z czasów dynastii Ming. W XVIII w. kucharze dynastii Qing udoskonalili recepturę a panujący cesarz nadał kaczce oficjalną nazwę "po pekińsku" i rozkazał strzec przepisu. I było tak do 1911r., kiedy to kucharz ostatniego cesarza uciekł z  Zakazanego Miasta, otworzył restaurację w Pekinie i zdradził całemu światu przepis.
Obecnie kaczki karmione są ziarnami pszenicy, soi i fasoli. Żyją 3 miesiące, spędzając czas na siedząco i tyjąc. Potem trafiają do kuchni gdzie kucharz wdmuchuje powietrze za pomocą pompki pomiędzy skórę a mięso. Potem kaczka jest kąpana w syropie z brązowego cukru i wieszana w piecu opalanym drewnem gruszy lub palmy daktylowej. Wisi tak około 4 godzin. Potem napełnia się ją gorącą wodą i piecze około 40 minut.
Kucharz uroczyście prezentuje kaczkę gościom, potem oddziela nożem skórkę od mięsa, kroi w równe kwadraty i układa razem z kawałkami szczypioru na plackach mandaryńskich. Do tego sos śliwkowy. Na koniec powinna być podana zupa z kości i resztek kaczki, niestety nam podano kości kaczki do obgryzania. Nie powaliła mnie ta kaczka na kolana, w Singapurze i Hong-Kongu, jadłam smaczniejszą i nie dostaliśmy kości a  pyszną potrawkę z kaczki w imbirze.
Więcej zdjęć...

Chińska herbata

Herbatę prawdopodobnie wynalazł Shennong  -jeden z mitycznych cesarzy chińskich żyjący w XXVIIIw.p.n.e. Pewnego dnia wędrował sobie szukając ziół, znalazł liść, po zaparzeniu którego powstał napój o znakomitym smaku i leczniczych właściwościach. Tak mówi legenda. Historia herbaty ściśle wiąże się z buddyzmem. To mnisi buddyjscy pierwsi zaczęli uprawiać herbatę i przyrządzać ją na różne sposoby. Przed wiekami świeże zerwane liście gotowano z dodatkiem skórki pomarańczowej. W IX wieku herbata chińska przypominała sproszkowaną herbatę japońską, później zaczęto parzyć same liście. Wykształcenie podstawowych odmian herbaty trwało wiele stuleci. W XIX w. Chińczycy używali 6 głównych jej rodzajów.
Szkół parzenia herbaty w Chinach jest mnóstwo. Podstawowym narzędziem do zaparzania jest czajniczek z czerwonej kamionki, do tego dzbanuszek, do którego przelewa się herbatę zaparzoną w czajniczku,z dzbanuszka rozlewa się napar do czarek. Najcenniejsze są czarki porcelanowe. Wydają one dźwięk prawie identyczny jak kryształowe kieliszki. Do zestawu potrzebny jest czajniczek na wodę, piecyk, obecnie coraz częściej używa się czajników elektrycznych. Są również specjalne łyżki do nabierania używki,drewniana szpilka która służy do udrożnienia dzióbka czajniczka,jest pojemnik na wodę z pierwszego parzenia herbaty, taca, ręcznik, pojemnik na suchą herbatę. Kosztowanie herbaty rozpoczyna się prezentacją liści. Następnie wsypujemy herbatę do czajniczka i zalewamy wodą. Herbaty zielone i białe parzymy w temperaturze 70 stopni,czarne i czerwone w 95stopniach. Napar z pierwszego parzenia jest wylewany. Drugie parzenie to te właściwe,które będziemy kosztować.Herbatę po chińsku parzy się od 4 do 5 razy.
Więcej zdjęć...