Sakura

       Sakura, japońska nazwa ozdobnych drzew wiśniowych. Kwiat wiśni jest powszechnie rozpoznawalnym symbolem Japonii. Umieszczany na przedmiotach codziennego użytku, na kimonach, materiałach piśmienniczych, zastawach stołowych. Najbardziej lubianą przez Japończyków odmianą wiśni jest somei yoshino,  o białych kwiatach.
Kwitnące wiśnie wyglądają pięknie, a Japończycy podziwiają je od wieków.
Hanami, dosłownie oglądanie kwiatów to tradycyjny japoński zwyczaj podziwiania urody tych drzew praktykowany od wieków. Najstarsze jego formy pojawiły się w okresie Nara, a jego źródła można się doszukać w dworskim zwyczaju hano no en, dosłownie uczta kwiatowa.
Zwyczaj oglądania kwiatów wiśni został spopularyzowany przez cesarza Sagę, który pod kwitnącymi drzewami w cesarskiej siedzibie w Kioto wydawał przyjęcia połączone z oglądaniem kwiatów i piciem sake.
       Tradycja hanami jest ciągle żywa. W okresie kwitnienia drzew tysiące ludzi zapełniają parki, bawiąc się pod ukwieconymi drzewami do późnych godzin nocnych.
Urok wiśni wykorzystuje się również w działaniach komercyjnych, można zjeść lody w kolorze sakury, ciasteczka z sakurą, lunch w pudełku - sakura bento.
       Nawet w mitologi japońskiej istnieje księżniczka Konohana Sakuya, której symbolem jest sakura.
Więcej zdjęć...

Rezydencja samuraja Kusumoto Masataka Omura

         Samurajowie pojawili się jako klasa społeczna w IX wieku, kiedy dwór cesarski w Kioto wyrzekając się przemocy powierzył nadzór nad oddalonymi prowincjami miejscowym ziemianom - wojownikom.
Kusumoto Masataka urodził się w 1838roku w Iwabunie. W Omura zbudował rezydencję, która przetrwała do dzisiaj.
Rezydencja, to tradycyjny japoński dom wykonany z drewna i papieru. Drewniana konstrukcja słupowo - belkowa ustawiona na płaskiej podstawie wykonanej na ubitej ziemi. Ściany wykonane z materiału bambusowego, otynkowane z obu stron. W pokojach gdzie sypiano podłoga wyłożona matami tatami. Przesuwane drzwi. W jednym z pokoji kokatsu, palenisko znajdujące się poniżej poziomu podłogi.
         Wokół domu, niewielki, przepiękny ogród. Stare drzewa z podpartymi konarami, omszała latarnia. Klony, azalie, sadzawka z kamienną wyspą, mostek.
Więcej zdjęć...

Ogrody wczesnego okresu Edo-Omura

        Suminaga Omura w 1652 roku zbudował świątynię buddyjską Enyu-ji. Obecnie świątyni już nie ma. Pozostał ogród w stylu wczesnego okresu Edo. To przykład tzw. suchego ogrodu płaskiego. Ogrody takie projektowane były najczęściej przez mnichów buddyjskich.
Nie ma ścieżek, płynących strumieni. Materiał to drzewa, mchy, skały, piasek. Woda i jej energia jest symbolizowana przez piasek, żwir. Wystające głazy to wyspy.
W przydomowych ogrodach łatwo zauważyć szybko zachodzące zmiany w wyglądzie roślin. W ogrodzie zen zmiany takie są mało zauważalne i można doświadczyć aspektu nieprzemijalności, wieczności.

Park Omura-Zamek Kushima

          Park otaczający zamek Kushima jest znanym miejscem na wyspie Kiusiu z uwagi na drzewa wiśnii, których jest tam około 2000. Pod koniec marca zakwitają wiśnie, w kwietniu około 10 000 azali, a w maju 30000 irysów.
          Zamek Kushima został wybudowany w 1599 roku przez Yoshiaki Omura i służył jako miejsce zamieszkania dla klanu Omura przez 270 lat. Znany z masowego zatrucia japońskich chrześcijan w 1616 roku. W 1871 roku został rozebrany. W 1981 roku niektóre ściany z wieżyczkami zostały zrekonstruowane.