piątek, 16 grudnia 2016

Kaiseki

       Z powstaniem kuchni kaiseki wiąże się historia. W VIII wieku wpływowi mnisi buddyjscy zaczęli ingerować w sprawy rządu. Przywiezione przez nich z Chin metody gotowania zaczęto stosować przy przygotowywaniu posiłków dla cesarza . Gdy na cesarskim dworze upowszechniła się ceremonia parzenia herbaty, kaiseki zaczęły oznaczać lekkie, niewielkie dania podawane do herbaty. Najczęściej były to miseczki ryżu, zupy, sashimi, gotowane warzywa. Tradycyjne dania podawane były w ceramicznych i drewnianych naczyniach, których tekstura i temperatura miała wydobyć delikatny aromat potraw.
       Współczesna nazwa wytwornego posiłku kaiseki pierwotnie oznaczała "gorący kamień". Określenie to nawiązywało do praktyk mnichów przykładających sobie do brzucha nagrzane kamienie aby zabić głód.
Współcześnie kaiseki, to zestaw tradycyjnych japońskich potraw serwowany z okazji ważnych świąt lub w bardzo eleganckich restauracjach. To rodzaj sztuki kulinarnej, wyszukany smak, konsystencja i kolor. Podawanie potraw nawiązuje do zasady "kuikiri", czyli jedzenie jednego typu pożywienia na raz. Specjały mają ścisłe wyznaczniki dotyczące wyglądu. Zasadą jest użycie pięciu kolorów -białego, czerwonego, żółtego, czarnego i zielonego. Posiłek musi zawierać pięć smaków -ostry, kwaśny, słodki, gorzki, słony i musi występować pięć sposobów przyrządzania -gotowanie, gotowanie na parze, grilowanie, smażone na głębokim oleju i surowe. Muszą być stosowane kontrasty, okrągłe elementy podaje się na kwadratowych talerzykach.
Dania podawane są w ściśle określonej kolejności.
Sakizuke -przystawka, serwowana jest z małą ilością sake lub likieru i podawana jest na długim naczyniu. Serwuje się chutnej ze śliwki umeboshi, soję, karmelizowany słodki ziemniak, daikon z ikrą łososia, marynowany owoc cytrusowy. Składniki powinny być zawsze w liczbie nieparzystej.
Sashimi - surowa ryba z sosami, podawana często po czystej zupie.
Suimono - lekka czysta zupa, często bulion z węgorza, tofu, grzybki shiitake, enoki, kiełki kimone. Podawana w garnczku ustawionym na palniku.
Yakimono - potrawa z grilla. Ryba ostrobok lub łosoś w sosie teryaki.
Tempura -ryby, warzywa w cieście smażone w głębokim oleju.
Mushimono - gotowane na parze. Ciekawa i smaczna potrawa to chawanmushi -gotowane na parze jajko - krem o smaku ryby z małymi kawałkami grzybów i orzechów podawane w kubeczku.
Nimono - gotowane na wolnym ogniu. Rzepa nadziewana wieprzowiną. Kolorowe warzywa gotowane są oddzielnie.
Aemono -sałatki. Podawane po daniu ciepłym np. ikra łososia z tartą rzepą i ogórkiem.
Misoshiru -najczęściej podawana jest zupa miso.
Na zakończenie posiłku podaje się miseczkę ryżu, owoce lub słodycze.

Więcej zdjęć... 






Nara cz XI

     W 708 roku cesarzowa Gemmyo wydała dekret o budowie nowej stolicy na nizinie w prowincji Yamato. Geomaci sprawdzili szczęśliwe miejsce. Od wschodu Narę otaczała rzeka, na południu jezioro, na północy góra i na zachodzie droga. Teren ładny, położony blisko portu Naniwa, pózniejsza Osaka. Stworzono specjalny urząd odpowiedzialny za budowę nowego miasta stołecznego.  Odprawiono modły o pokój miasta i ruszyła budowa. Pierwszy etap zakończył się w 710 roku i od tego czasu cesarze przez kilkadziesiąt lat zamieszkiwali w tym mieście. Przed Narą nie było stolic. Po każdej śmierci cesarza teren, na którym przebywał, był uznany za nieczysty. Za każdym razem opuszczano starą stolicę i tworzono nową.
W czasach świetności, Nara była jednym z największych i najwspanialszych miast Japonii. Zaprojektowana na wzór chińskiego miasta Czang-an /chińska stolica dynastii Tang/.
Narę otaczał mur, w którym prawdopodobnie znajdowało się dwanaście bram, po 3 z każdej strony. Północny fragment miasta o wielkości około 1 kilometra zajmowała dzielnica cesarska. Znajdowały się tutaj kwatery cesarskie, urzędy, biura.
Nara to rządy pobożnych cesarzy i cesarzowych, budowa wspaniałych świątyń i wielki wpływ mnichów buddyjskich.
Narę odwiedza rocznie około 13 milionów turystów. Najczęściej zwiedzane są sławne wielkie świątynie Todaiji, Kofukuji, Kasuga. Jest jednak wiele więcej do zobaczenia. W pobliżu hotelu Nara znajduje się park. W 716 roku na jego terenie wybudowana została świątynia Daianji, która miała pozycję zbliżoną do świątyni Todaiji. Klęski żywiołowe i pożary zniszczyły świątynię. W okresie Meiji, świątynia przestała istnieć a mnisi buddyjscy zostali zmuszeni by powrócić do życia świeckiego. Obecnie na tym terenie znajduje się park i budynek, w którym mieści się małe muzeum, dwa posągi Jizo oraz Chigo-daishi. W 1909 roku na terenach należących do świątyni wybudowano hotel Nara. W 2001 r. ogród został odrestaurowany.
Las Kasugayama leżący obok chramu Kasuga, to najstarszy park narodowy na świecie, oaza pierwotnej przyrody w środku miasta.
Obok hotelu Wellness Asukaji, znajduje się kolejne najbardziej tajemnicze miejsce Nary. Odkryto na tych terenach grób zbudowany w formie piramidy. Prawdopodobnie jest do grób mnicha ze świątyni Todaiji. Podstawa piramidy jest w formie kwadratu o boku 32 metry a wysokość 10 metrów. Piramida nosi nazwę Zu Tou -głowa wieża.
       Dziś spacer ulicami Nary jest jak przeglądanie książki do historii. Kolebka japońskiej tradycji i literatury kryje prawdziwe skarby.
Więcej zdjęć...