Bunka no Hi - Dzień Kultury

     3 listopada Japończycy obchodzą Dzień Kultury zwany Bunka no Hi. Jest to święto narodowe.
Początkowo świętem narodowym w tym dniu był dzień, w którym obchodzono urodziny cesarza Meiji, panującego w tamtym okresie. Po jego śmierci w 1912 roku święta nie obchodzono aż do roku 1912 kiedy święto wznowiono pod nazwą Meiji-setsu.
     W 1948 roku ponownie zmieniono święto ustanawiając dzień 3 listopada Dniem Kultury i zmieniając nazwę na Bunka no Hi. Ostatnia zmiana miała na celu uczczenie japońskiej Konstytucji ustanowionej 3.11.1946 roku. Celem Dnia Kultury jest promocja sztuki, kultury oraz różnych dziedzin naukowych. W tym dniu w pałacu cesarskim odbywa się uroczystość wręczania nagród. Order Kultury, to bardzo prestiżowa nagroda nadawana od 1936 roku. Sam cesarz wręcza go osobom, które przysłużyły się nauce, sztuce, kulturze.

Kioto cz. VIII - Świątynia Ryoanji

      Ryoanji, to duży teren świątynny z dwoma ogrodami i stawem.
Najciekawszy jest ogród kamienny, który można oglądać z galerii świątyni. Ogród wielkości 23 m na 9 m to piasek i kamienie ułożone w grupach, pięć kamieni, dwa razy po dziewięć i dwa razy po dwa kamienie. Przy jego projektowaniu wykorzystano sztuczki optyczne. Nie ma takiego miejsca na galerii, z którego widać byłoby wszystkie kamienie. Jeżeli stanie się tak, że grupy się pokrywają, wydaje się, że mamy do czynienia tylko z trzema skupiskami kamieniami po siedem, pięć, trzy. Jedynym elementem kolorystycznym są mchy, które porastają kamienie.
Sama świątynia ma bardzo bogatą historię, jednak nie wiadomo kto stworzył ogród. Początek swiątyni datowany jest na rok 983 i fundację Fujiwary Saneyoshiego.
Zniszczone obiekty podczas wojny ożyły za sprawą rodziny Hosokawa. Hosokawa nabył teren, który po jego śmierci został przekazany mnichom buddyzmu zen, natomiast syn pomógł sfinansować odbudowę po pożarze w 1488 roku.
     Tradycja przypisuje konstrukcję ogrodu mistrzowi sztuki Sonai, którego obrazy znajdują się w świątyni Ryoanji. Jednak na tych obrazach nie widać ogrodu a budynki wyglądają inaczej. Jeden z głazów kryje wyryte dwa imiona Kotaro i Hikejiro, które należały do ogrodników znad brzegu rzeki. Być może ogród został założony przez nieznanych ogrodników wykonujących prace na zlecenie mnichów. Pewne jest, że pierwsza wzmianka o ogrodzie pojawiła się w połowie XII wieku gdzie wspomniany jest jako "tora-no ko watashi", czyli przeprowadzenie tygrysiątek przez wodę.
Dolny ogród świątyni ze stawem wprawdzie nie tak słynny jak poprzedni ale wart uwagi. Założono go w czasach, gdy zen nie był jeszcze znany w Japonii. Jego miękkie zarysy tworzą kontrastową oprawę do ogrodu skalnego.

Więcej zdjęć...