Tradycyjne malarstwo koreańskie.

Tradycyjne malarstwo koreańskie zainteresowało mnie drugiego roku pobytu w Okpo. Spacerując ulicami miasta oglądałam koreańską kaligrafię-seoye, czyli sztukę pisania i tradycyjne obrazy malowane na zwojach papieru.

Moim mistrzem i nauczycielem był Mr.Park. Pod jego czujnym okiem zaczęłam pierwsze lekcje. Podstawy to rozcieranie tuszu z wodą na  kamiennej tabliczce, odpowiednie trzymanie pędzla, pierwsze kreski, próby nacisku pędzlem na delikatny papier. Zaczęłam malować peonie, wiśnie, potem małe krajobrazy-skały, drzewa, góry, wodę.
Malarza w Europie, od początku zachęca się do indywidualnego stylu, wręcz przestrzega przed kopiowaniem innych. W malarstwie koreańskim podstawą jest naśladowanie mistrza.
Tradycyjne malarstwo rożni się od malarstwa zachodniego-nie stosuje się perspektywy i światłocienia. Obraz powstaje na wąskich i długich pasach papieru i przechowywany jest w zwojach. Obecnie coraz częściej oprawia się w ramy. Wiele miejsc na obrazie pozostaje niezamalowanych, tło pozostaje białe a zamiast koloru używa się odcieni tuszu, bardziej lub mniej rozcieńczonego.
Symbolika tradycyjnego malarstwa wywodzi się z filozofii konfucjańskiej i buddyzmu. Cztery najczęściej malowane symbole to bambus-skromność, siła, jego zielone w ciągu całego roku liście to symbol długiego życia.
Śliwa-kwiaty zakwitają wczesną wiosną-to odwaga, wytrzymałość, zdolność przetrwania.
Chryzantema-wytrzymałość i długie życie i orchidea-piękno, delikatność, miłość i uczciwość.
W narożniku obrazu artysta umieszcza odcisk własnej pieczęci, każdy kolejny właściciel dodaje odcisk swojej pieczęci.