Cheomseangdae Gyeongju

Najstarsze w Azji obserwatorium astronomiczne.  Wzniesione w Silla za panowania królowej Seondeok, między 632 a 647 r. Ma kształt porównywany do butelki - walca, ze zwężającą się ku gorze szyjką. Między dwunastym a szesnastym poziomem cegieł, na wysokości 4,16 m, otwiera się niewielkie okno, obramowane czterema kamiennymi belkami, wychodzące na południe. Wysokość całkowita to 9,18 metrów. Wzniesienie obserwatorium przypisuje się Abiji, astronomowi z Bakje.
Od jakiegos czasu wsród środowisk naukowych, obserwatorium budzi żywe dyskusje. Główne pytanie brzmi: czy cheomseongdae rzeczywiście funkcjonowało jako obserwatorium astronomiczne?
Zdania na ten temat są podzielone.
Dyskutują astronomowie, historycy, meteorolodzy, inżynierowie, matematycy. Oprócz zadeklarowanych zwolenników tezy, że była to wieża do obserwacji gwiazd, istnieje grupa zwolenników teorii postrzegająca budowlę jako monumentalny symbol nauki okresu Silla, bądź grobowiec pogrzebanego żywcem zakochanego w królowej nieszczęsnego astronoma.
Między 1962 a 1981 rokiem kilku naukowców zbadało budowlę i teren wokół niej. Liczba cegieł użytych do budowy waha się od 362 do 366, ostatnia cyfra kojarzona jest z liczbą dni roku według kalendarza słonecznego, 28 rzędów cegieł odnosi się często do liczby gwiazdozbiorów, przez które przechodzi słońce od zrównania zimowego do letniego, 12 rzędów cegieł poniżej i powyżej okna interpretowane jest jako symboliczne przedstawienie 12 miesięcy lub 12 znaków dalekowschodniego zodiaku.
Zagadkę stanowiło przede wszystkim to, w jaki sposób starożytni astronomowie mogli dostać się na szczyt wieży przy braku wewnętrznych schodów i wejścia, oraz czy w ogóle używano w cheomsoengdae przyrządów astronomicznych. Nie brak głosów, że obiekt ten służył jako gnom, mierzący słoneczny cień oraz mogło być wykorzystywane jako południk. Mogło też służyć do obserwacji tylko jednego konkretnego zjawiska.
Wysuwana jest także koncepcja, że wokól cheomseongdae wznosiło się niegdyś więcej kamiennych i drewnianych budynków astronomicznego kompleksu badawczego.