Półwysep Shimabara-zamek Hara

        Wiarę katolicką wprowadził do Japonii portugalski ksiądz w 1549roku. W ślad za nim przybyło wielu misjonarzy, którzy nawrócili na chrześcijaństwo liczne rzesze Japończyków. Szogunowie Tokugawa zabraniali Japończykom praktykowania wiary katolickiej. W 1623 roku nowy szogun ponownie wprowadził stare prawa przeciw chrześcijanom. Wyznawcy byli bezlitośnie prześladowani, szczególnie na wyspie Kiusiu.
        Katolicyzm przyjął się dość wcześnie na półwyspie Shimabara i wyspie Amakusa. Pod koniec 1637 roku chrześcijanie podnieśli otwarty bunt przeciw uciskowi religijnemu, polityce rolnej i podatkowej. Na początku 1638 roku około 37000 powstańców schroniło się w opuszczonym zamku Hara i przez trzy miesiące wytrzymywało oblężenie armii Tokugawy. W końcu przymierający głodem, pozbawieni amunicji obrońcy nie mogli dłużej bronić murów, zamek został zdobyty a większość powstańców poniosła śmierć. Upadek powstania stanowił w Japonii koniec chrześcijaństwa jako religii zorganizowanej.
        Sam zamek został zbudowany w okresie Edo jako siedziba lokalnego pana feudalnego. Zniszczony w okresie Meiji. Obecna konstrukcja pochodzi  z roku 1964. Wewnątrz muzeum z kolekcją  artefaktów chrześcijańskich wydobytych z ruin zamku.
Więcej zdjęć...