poniedziałek, 9 listopada 2015

Kioto cz. X - Gion

    Dzielnica Gion, miejscami krzykliwa, miejscami wytworna. Znana w Kioto z powodu gejsz. Historia Gion zaczęła się w średniowieczu, gdy pojawiły się w tym miejscu kramy. Z czasem przekształciły się w herbaciarnie, zaspokajające apetyt nie tylko na herbatę. W końcu XVI wieku teatr kabuki przeniósł się z terenów nadrzecznych do kilku teatrów na wschód od rzeki co przyczyniło się do utrwalenia reputacji, Gion jako dzielnicy męskich rozrywek.
Główną strefą handlową Gion jest odcinek Shijo, między kaplicą Yasaka a mostem Shijo. Mieszczą się tam sklepy z kimonami.
    Hanamikoji, zabytkowa ulica ukazuje najlepsze klasyczne oblicze Gion. W jej restauracjach i herbaciarniach spotykają się politycy, zefowie firm. Dalej na wschód ulica Shinbashi, z licznymi herbaciarniami. Najbardziej urokliwa część Gion Higashiyama, uliczka Ishibe-Koji, nastrojowa uliczka z dyskretnymi gospodami i herbaciarniami jest przedłużeniem dzielnicy rozrywek Gion. Wspaniałe drewniane budynki z malenkimi ogródkami przenoszą spacerującego w świat starego Kioto.
Aleja Ne-ne no Michi, nazwana tak na pamiątkę wdowy po Hideyoshim, jest szeroką wyłożoną kamieniem aleją, przy której mieszczą się małe eleganckie sklepy i prywatne galerie. Długie kamienne schody prowadzą do świątyni Kodaiji. Dalej pagoda Yasaka, nie ma nic wspólnego ze świątynią o tej samej nazwie. To pagoda o pięciu dachach i jest jedyną, która pozostała po buddyjskiej świątyni, która kiedyś stała w tym miejscu.
Gion, słynna dzielnica gejsz w Kioto. Tutaj najłatwiej poczuć klimat dawnej Japonii. Wąskie uliczki,  przy których stoją tradycyjne drewniane domy skrywające sklepiki, restauracje, herbaciarnie.
Udało nam się zobaczyć dwie gejsze. Gejsza to zawodowa dama do towarzystwa, której znajomość tradycyjnych sztuk,umiejętność dowcipnej konwersacji i dyskrecja zapewniają szacunek, a niekiedy też uczucie ze strony zamożnych klientów. Profesja ta wywodząca się z XVII wieku zanika.
Prawdziwa gejsza z Kioto woli być nazywana geiko - dziecko sztuki. Maiko, mająca mniej ogłady niż jej siostra geiko, to terminatorki tej profesji znane są tylko w Kioto. Wiosną i jesienią odbywają się w Kioto publiczne tańce gejsz. Przez resztę roku, ich sztukę można poznać tylko podczas prywatnych pokazów, odbywających się w eleganckich restauracjach.




Komentarze (0):

Prześlij komentarz

Subskrybuj Komentarze do posta [Atom]

<< Strona główna