Sake

      Sake, to japoński napój narodowy. Trunek poważany, otoczony ceremoniałem, szanowany.
Sake, potocznie określa się jako wódkę z ryżu lub wino ryżowe, ale nie jest to prawdą. Nie jest to wódka ryżowa, nie jest poddawana destylacji ani wino, nie fermentuje się owoców a ziarno. Jej produkcja najbardziej przypomina warzenie piwa, choć sake nie jest piwem.
      Najlepsze określenie to napój alkoholowy na bazie ryżu. Samo kreślenie sake to japońskie słowo alkohol i najpopularniejszy japoński trunek warzony z ryżu to nihonshu.
      Przyjmuje się, że japońska historia sake liczy ponad 2000 lat. Pierwsze sake było produkowane na potrzeby własne lub wioski i długo  pozostawała ona trunkiem niższych warstw społecznych. W XIV wieku sake staje się trunkiem bardziej rozpoznawalnym a w wieku XVII i XVIII sake doceniają ludzie wyższych stanów. Przybywa też manufaktur produkujących . Druga połowa XIX wieku to początek japońskich przeobrażeń. Usprawnia się produkcje zastępując płócienne worki używane do wyciskania sake z ryżowej pulpy-prasami, wprowadza się drożdże. Rozwój przerwała II wojna światowa, gdyż spadła uprawa ryżu. Po kryzysie do pulpy zaczęto dodawać cukier i spirytus rektyfikowany. Kilkadziesiąt lat temu zaczęto używać drewnianych beczek, wprowadzono nowe techniki warzenia, nowe gatunki ryżu i drożdży.
      Obecnie w Japonii powstaje wiele rodzajów sake. Każdy rejon, wioska posiada swoje własne receptury. Obecnie jest ponad 1800 wytwórni sake. Występują duże zróżnicowanie trunku. Najczęściej sake jest bezbarwna, czasami lekko żółta, bywają odmiany barwy mlecznej -nigorizake, wytrawne -karakuchi i słodkie -amakuchi.
Najbardziej ceniona to junmaishu, z własnym alkoholem uzyskanym w wyniku fermentacji.
Masowo produkowana sake ma zazwyczaj przeciętną jakość i sporo dodanego alkoholu. Tu wyróżnia się dwie grupy futsushu -podstawowa i sanzoshu, którą wypija się na ciepło.
Sake posiada od 12-16% alkoholu. Powinna być wypijana jako trunek młody, nie jest przeznaczona do dojrzewania. Spożycie powinno odbyć się najpóźniej rok od wyprodukowania. Wyjątek to postarzana sake -koschu.
      Osobną kwestią są naczynia w jakich serwuje się trunek. Do nalewania służy niewielka ceramiczna flaszka -tokkuri. Tradycyjnie używa się małych  cylindrycznych czarek ochoko.
Przed lokalami produkującymi sake wywiesza się sugitama, kule wykonaną z gałązek kryptomerii japońskiej. Kule są wywieszane w dniu, w którym rozpoczyna się okres fermentacji. Gdy sugitama zmieni kolor na brązowy oznacza to, iż sake jest już gotowa do spożycia.