środa, 18 stycznia 2017

Omura

       Miasto Omura ma długą i bogatą historię. Oficjalnie nazwę Omura po raz pierwszy odnotowano w japońskiej encyklopedii z X wieku. Archeologiczne wykopaliska dostarczają dowodów iż już w V wieku na tych terenach mieszkali ludzie.
Wysoko w górach nad miastem wznosi się jedyna w swoim rodzaju buddyjska świątynia Myohoji, w kształcie kopuły.
Można do niej dotrzeć stromą wąską drogą przez las. A im wyżej się jedzie tym piękniej prezentuje się miasto ze swoimi zatokami i morzem. Ponieważ jest to świątynia buddyjska sposób zwiedzania oraz jego kierunek są ściśle określone i mają duchowe znaczenie. Należy zacząć od głównego wejścia /schody/ i podążać zgodnie z kierunkiem wskazówek zegara. To pozwala obejść taras i figury umieszczone na kopule. Takie zwiedzanie dla buddystów jest formą modlitwy.
Buddyści modlą się  w pagodach i przy stupach. Te drugie czasami mają kształt kopuły, jest to połączenie świątyni i miejsca pochówku. Można je spotkać w górach, na szlakach pielgrzymkowych.
Klasyczna stupa składa się z okrągłej lub kwadratowej bazy, na której wznoszą się stopnie prowadzące do okrągłego tarasu. Na szczycie kopuły zwanej anada, ulokowana jest kwadratowa harmika, gdzie przechowywane są relikwie. W Chinach i Japonii taka stupa występuje pod nazwą pagoda. Stupy są trójwymiarowymi modelami stanu oświecenia. Budowle takie postrzegane są jako zbiornik oświeconego umysłu Buddy.
Kto wybudował tą świątynię i w jakim celu, nie wiem.
Drugą ciekawą budowlą położoną przy drodze w kierunku lotniska jest chram shinto. Niestety nie znam nazwy. Zostaliśmy zaproszeni do środka przez kapłana lecz dzieląca nas bariera językowa okazała się nie do pokonania. Mimo wszystko tradycyjna architektura chramu zachwyca.
Chramy shintoistyczne i buddyjskie świątynie mogą się wydawać podobne, jednak bardzo łatwo je odróżnić. Pierwsza różnica to nazwa - jingu, jinja to chramy, ji, tera, dera, in - to świątynia buddyjska.
Druga różnica to forma architektoniczna. Do chramu zawsze prowadzi brama torii. Do świątyni buddyjskiej brama zadaszona. Często strzegą ją strażnicy. Ponieważ w Japonii shinto i buddyzm koegzystują równolegle obok siebie często chram i świątynia buddyjska sąsiadują ze sobą.
Chram składa się z głównego pawilonu, w którym przechowywane są święte przedmioty oraz budynku handen - służącego do modlitwy i obrządków. W większych chramach może być oddzielny pawilon do ceremonii religijnych, pawilon ze sceną służący teatrowi i pawilon na dary. Nad wejściem do chramu zawieszany jest  sznur ze słomy ryżowej - shimenawa.
       Ludzie odwiedzający chram zapisują życzenia na drewnianych tabliczkach - ema, które są  zawieszane na specjalnych stojakach i omikuji -przepowiednie zawieszane na gałązkach drzew.
Świątynia buddyjska to cały kompleks budowli. Podstawowym elementem są pagody. Obok pagody budynek główny, który ma różne nazwy, kondo -złoty, hondo, pawilon Buddy lub pawilon Dharmy-hatto. Jest sala kazań, skarbiec, gdzie przechowuje się święte sutry. W środku świątyni buddyjskiej zawsze znajduje się posąg Buddy.
        Kolejną różnicą pomiędzy świątynią buddyjską a chramem jest sposób zachowania wiernych.
W chramie kolejno -puryfikacja wodą przed wejściem /obmycie rąk wodą i przepłukanie buzi/, wrzucenie monet, zadzwonienie gongiem, podwójny głęboki ukłon, dwukrotne klaśnięcie w dłonie , modlitwa, pojedynczy ukłon.
W świątyni buddyjskiej, zapalenie kadzidełka, wrzucenie monet, ukłon przed Buddą i modlitwa.
Współcześnie nawet w małych miejscowościach istnieje co najmniej jedna świątynia buddyjska i jeden chram shinto.
Więcej zdjęć...




Komentarze (0):

Prześlij komentarz

Subskrybuj Komentarze do posta [Atom]

<< Strona główna